زمان مطالعه: < 1 دقیقه ایزد چو سرشت طینت زهرا را++ پرورد صفات دره‏ی بیضا را ز آن دره که داشت رنگ بیضا به جمال++ آورد به جلوه لؤلؤ حمرا را

زمان مطالعه: < 1 دقیقه منور خواست چون خلاق عالم چهر دنیا را++ نمود از مشرق ابداع، تابان نور زهرا را چو از برج نبوت مشرق آمد چهر این کوکب++ ز نور جلوه روشن کرد عقبی را و دنیا را در این مشکات ناسوتی از آن مصباح لاهوتی++ منور کرد یزدان روی ماه و چهر بیضا را از این دختر که با دست خدا شد

زمان مطالعه: < 1 دقیقه عالم صدف است و فاطمه گوهر اوست++ گیتی عرض است و این گهر جوهر اوست در قدر و شرافتش همین بس که ز خلق++ احمد پدر است و مرتضی شوهر اوست

زمان مطالعه: < 1 دقیقه تا مادر دهر زاده فرزند و نژاد++ صد گونه پسر چو انبیا زاد و نهاد دختر که نبی شود نپرورد جهان++ چون برتر از انبیا یکی فاطمه زاد

زمان مطالعه: < 1 دقیقه هم خضر آب داشت، هم اسکندر آینه++ مثل تویی که دید در آب و در آینه؟ از بیم چشم زخم فلک ز آفتاب و ماه++ حاضر کند به بزم تو تا مجمر آینه عکس ترا که شعله صفت سرکش آمده++ در بر اگر کشد نکند باور آینه با آفتاب روی تو بدر است و دور از او++ آید هلال وش

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بی یاد دوست عقده‏ی دل وا نمی‏شود++ وین کار جز به خلوت شبها نمی‏شود دامان اشک را نگذارم ز دست دل++ کان صفحه جز به اشک مصفا نمی‏شود با سینه سینه داغ شهید و غم اسیر++ دل جز به یاد دوست مداوا نمی‏شود در شرع ماست گرچه تولا فروغ دین++ تفسیر دین به غیر تولا نمی‏شود آن دل که مرده