زمان مطالعه: < 1 دقیقه امروز قلب عالم امکان بود ملول++ روز مصیبت است و گه رحلت بتول باشد ملول گر دل خلقی شگفت نیست++ کامروز قلب عالم امکان بود ملول کشتی چرخ غرقه‏ی طوفان اشک شد++ سیل عزا گرفت جهان را ز عرض و طول با پهلوی شکسته و رخسار نیلگون++ امروز برد شکوه‏ی اعدا، بر رسول آن بانوئی که گرد حریمش گذر نکرد++

زمان مطالعه: < 1 دقیقه ما را کجا بکوی تو ممکن بود وصول++ کانجا خیال را نبود قدرت نزول طول زمان هوای تو از سر بدر نبرد++ اصلی بود محبت والاصل لا یزول گفتم به عقل چاره کنم درد عشق را++ غافل از اینکه عشق بود آفت عقول درویشم و به هیچ قناعت همی کنم++ بگذاردم به خویش اگر نفس بوالفضول اول رفیق باید آنگه

زمان مطالعه: < 1 دقیقه ای چهر برفروخته‏ات لاله‏زار عمر++ بازآ که بی رخ تو خزان شد بهار عمر عمرت دراز باد که آمد طرب فزا++ با یاد روی و موی تو لیل و نهار عمر سرو و گلی نیامده چون عارض و قدت++ در گلشن زمانه و در جویبار عمر صبر و قرار عمر تو بودی و بی تو رفت++ از کف زمام طاقت

زمان مطالعه: < 1 دقیقه دوباره‏ی نخل بستان پیمبر نوبر آورده++ خدیجه‏ی در حریم قدس احمد دختر آورده چه دختر؟ دختری نیکو، چو نیکو روضه‏ی مینو++ خدا در شأن این بانو ز جنت کوثر آورده جهان را نور باران کرده اینک زهره الزهرا++ مه از بهر تماشا از گریبان سر برآورده ز خورشید زمین گردون نماید کسب نور اکنون++ که افلاک رسالت نیز نیکو اختر

زمان مطالعه: < 1 دقیقه امشب آن گلشن طاها ثمر آورده برون++ ثمری تازه، چو قرص قمر آورده برون بحر زخار(1) رسالت، یم مواج کرم++ از بر خویش یگانه گهر آورده برون نفس باد صبا مشک فشاند امشب++ که ز انفاس خوشش مشک تر آورده برون حبذا ساقی بزمی که ز خمخانه‏ی عشق++ ساغر خویش چو تنگ(2) شکر آورده برون قلم صنع خدا بین که

زمان مطالعه: < 1 دقیقه نوبهار آمد و گردید گلستان خرم++ پهنه‏ی خاک فریبا شده چون باغ ارم لشکر بهمن و دی ماه فراری گشتند++ زده بر کوه و در و دشت بهاران پرچم فرح‏انگیز نمودند فضای بستان++ سنبل و نسترن و یاسمن و اسپر غم ابر آذار گهر ریخت به باغ و صحرا++ چهره‏ی سبزه بیاراست به از دُر شبنم بلبل از وصل گل