زمان مطالعه: < 1 دقیقه چون بر او خصم قسم خورده‏ی دین راه گرفت++ بانگ برداشت، موذن که: رخ ماه گرفت! چشم هستی نگرانست که این واقعه چیست؟++ وانکه دامن زده بر آتش این فاجعه، کیست؟ در سماوات ملایک همه بی‏تاب و سکون++ که دم آخر عمرست و دم کن فیکون ماسوا رفته فرو یکسره در بهت و سکوت++ تا چه آید به سر عالم

زمان مطالعه: < 1 دقیقه گذشته نیمه‏یی از شب، دریغا++ رسیده جان شب بر لب، دریغا چراغ خانه‏ی مولاست خاموش++ که شمع انجمن آراست خاموش فغان تا عالم لاهوت می‏رفت++ به روی شانه‏ها تابوت می‏رفت علی زین غم چنان ماتست و مبهوت++ که دستش را گرفته دست تابوت! شگفتا! از علی با آن دلیری++ کند تابوت زهرا دستگیری؟! به مژگان ترش یاقوت می‏سفت++ سرشک از

زمان مطالعه: < 1 دقیقه زهرا زنی که قاصر، عقل است از تمیزش++ غلمان ز جان غلامش، حورا کم از کنیزش بر هیچ زن نمی‏ماند در دهر هیچ چیزش++ بابای او همی داشت چون جان خود عزیزش ایزد شفیعه خواندست در روز رستخیزش++ آری شفیعه باشد بدر الدجای اسلام احمد چو رفت بشنو کز بعد او چها شد++ زهرا به سوگ بابا در سوز و

زمان مطالعه: < 1 دقیقه تو رنگ آبی پروازی ای دوست++ تو با آئینه‏ها دمسازی ای دوست تو شعر ناب ناب نور عشقی++ تو پایان مرا آغازی ای دوست بسوزان تار و پودم با غم عشق++ بیفشان بر شرارم شبنم عشق وجودم تشنه‏ی یک قطره نور است++ مرا سیراب کن از زمزم عشق تو زهرای عزیز و مهربانی++ تو پاکی را همیشه همزبانی به سویت

زمان مطالعه: < 1 دقیقه ای فاطمه، دختر پیمبر++ ای همسر باوفای حیدر ای گلبن گلشن محمد (ص)++ کز عطر تو شد جهان معطر ای باغ پر از شکوفه‏ی غم++ ای دامن کوه لاله پرور ای مادر پاک آسمانی++ پرورده‏ی تو شبیر و شبر ای باعث حادثات عالم++ وی شافعه‏ی بزرگ محشر «عنقای ابد، به قاب قوسین++ سیمرغ ازل به عالم ذر» دیباچه‏ی سفر آفرینش++

زمان مطالعه: 2 دقیقه ای زده زنار بر، ز مشک به رخسار++ جز تو که بر مه ز مشک بر زده زنار زلف نگونسار کرده‏ای و ندانی++ کو دل خلقی ز خویش کرده نگونسار روی تو تابنده ماه بر زبر سرو++ موی تو تابیده مشک از بر گلنار چشم تو ترکی و کشوریش مسخر++ زلف تو دامی و عالمیش گرفتار سخت به پایان کار