زمان مطالعه: < 1 دقیقه تا با ادب به کوی غمت رو نهاده‏ایم++ روی و ریای خلق به یک سو نهاده‏ایم مولود فاطمه است بدین مژده نقد جان++ در راه جام و ساقی مه رو نهاده‏ایم ای بضعه‏ی رسول خدا، سرور زنان++ عمریست تا به راه غمت رو نهاده‏ایم تکبیر گوی، افسر شاهان گرفته‏ایم++ ما تخت سلطنت نه به بازو نهاده‏ایم از پهلوی شکسته‏ی زهرا

زمان مطالعه: < 1 دقیقه شکسته قامت موزون سرو بستانش++ به هر شکسته که پیوست تازه شد جانش ز اشک چشم علی می‏توان نمود ادراک++ که دل چه می‏کشد از روزگار هجرانش بسوخت جان جهانی حدیث شرح غمش++ که خون دیده‏ی ما بود مهر عنوانش تن چو برگ گلشن را به خاک گور نهاد++ و یا ز شرم تو در غنچه کرد پنهانش مصیبتی است

زمان مطالعه: < 1 دقیقه شرح غم جانگداز زهرا++ هر جا که نشست خاست غوغا از اشک روان آن گل ناز++ شد سبزه و موسم تماشا دل زان غم و رنج غرق خون شد++ دیوانه‏ی عشق گشت و شیدا تا دشت به خون نشسته بینی++ برخیز و بیا به سوی صحرا می‏گفت علی ز هجر آن گل++ خار است نخست بار خرما تو نور دو

زمان مطالعه: 2 دقیقه آنچه کرامت خدای فاطمه دارد++ جمله مکان در سرای فاطمه دارد جلوه‏ی توحید و نور عشق و فضیلت++ کلبه‏ی مهر آشنای فاطمه دارد گوهر عصمت به حکم آیه‏ی تطهیر++ عاصمه‏ی پر صفای فاطمه دارد حجره گلین است و کوچک است و عجب آنک++ هست جهانی، چو جای فاطمه دارد فخر محمد (ص) بس است آنکه به مشکوی++ آینه‏ی حق نمای

زمان مطالعه: < 1 دقیقه مهی که چشم مه و ستاره، به خلوت او گذر ندارد++ بغیر معمار آفرینش، ز طینت او خبر ندارد چنان ز عصمت نقاب دارد، که شرم از او آفتاب دارد++ صبا به کویش نمی‏برد ره، خرد ازو پرده برندارد مسنج با علم و عقل جاهش، که علم و عقلست عذر خواهش++ مجو در آئینه‏ی خیالش، که وهم از آنسو گذر

زمان مطالعه: < 1 دقیقه روشن نظران راه بین می‏طلبم++ آگاه دلان حق گزین می‏طلبم با مهر محمد و علی و زهرا++ راهی به دیار عقل و دین می‏طلبم