و در برابر جعل حدیث و ادّعای غیر واقعی ابابکر و پخش شایعات آنها فرمودند:
یَابْنَ اَبی قُحافَة! «ای پسر ابیقُحافه!».
اَفی کِتابِ اللّهِ اَنْ تَرِثَ اَباکَ وَ لا اَرِثُ اَبی؟ «آیا در کتاب خداست که تو از پدرت ارث ببری و من از پدرم ارث نبرم؟!».
لَقَدْ جِئتَ شَیْئاً فَرِیّاً «عجب امر تازه و زشتی آوردهای».
اَفَعَلی عَمْدٍ تَرَکْتُمْ کِتابَ اللّهِ وَ نَبَدْتُمُوهُ وَراءَ ظُهُورِکُمَ «آیا دانسته و به عمد کتاب خدا را ترک کرده و پشت سر میاندازید».
اِذْ یَقُولُ: «آیا قرآن نمیگوید:».
وَ وَرِثَ سُلَیمانُ داوُدَ «سلیمان از داود ارث برد».
وَ قالَ- فَیمَا اقْتَصّ مِنْ خَبِرِ زَکریّا- اِذْ قالَ: «و در آیه دیگر آنجا که خبر زکریّا را بازگو میکند».
فَهَبْ لی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیّاً یَرِثُنی وَ یَرثُ مِنْ آلِ یَعْقُوبَ «زکریا عرض کرد: پروردگارا مرا فرزندی عنایت فرما تا از من و آل یعقوب ارث برد».
وَ قالَ: «و فرموده:»
وَ اُولُوا الْاَرحامِ بَعْضُهُمْ اَوْلی بِبَعْضٍ فی کِتابِ اللّهِ «خویشاوندان رحمی اَولی به یکدیگرند».
وَ قالَ: «و فرموده:».
یُوصیکُمُ اللّهُ فی اَوْلادِکُمْ لِلذّکَرِ مِثْلُ حَظّ الأنْثَیَیْنِ «خدای تعالی به شما درباره اولاد وصیت میفرماید که برای پسر دو برابر بهره دختر است».
وَ قالَ: «و میفرماید:».
اِنْ تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیّةُ لِلْوالِدَیْنِ وَالاَقَربینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَی الْمُتّقینَ «یعنی هنگامی که مرگ یکی از شما فرارسد بر شما نوشته شده است اینکه وصیت کنید برای والدین و نزدیکان، حکمی است حق برای متّقیان».
وَ زَعَمْتُمْ اَنْ لاحَظْوَةَ لی وَ لا اَرِثُ مِنْ اَبی؟ «و شما گمان میبرید که مرا
بهرهای نیست و سهمی از ارث پدرم ندارم؟».
اَفَخَصّکُمُ اللّهُ بِایَةٍ اَخْرَجَ مِنْها اَبی؟ «آیا خدا شما را مخصوص آیهای فرمود که پدرم را از آن بیرون کرده؟».
اَمْ تَقُولُونَ: اِنّ اَهْلَ مِلّتَیْنِ لا یَتَوارَثانِ؟ «آیا آنکه میگوئید اهل دو کیش از یکدیگر ارث نمیبرند؟».
اَوَ لَسْتُ اَنَا وَ اَبی مِنْ اَهْلِ مِلّةٍ واحِدَةٍ؟ «و یا من و پدرم را اهل یک کیش نمیدانید؟».
اَمْ اَنْتُم اَعْلَمُ بِخُصُوصِ الْقُرْآنِ وَ عُمُومِهِ مِنْ اَبی وَابْنِ عَمّی؟ «و یا شما به خصوص و عموم قرآن از پدر و عموزاده من داناترید؟».
فَدُونَکَها مَخْطُومَةً مَرْحُولَةً «اینک این تو و این شتر. شتری مهارزده و رحل نهاده شده برگیر و ببر».
تَلْقاکَ یَوْمَ حَشْرِکَ «با تو در روز رستاخیز و حشر ملاقات خواهد کرد».
فَنِعْمَ الْحَکَمُ اللّهُ «چه نیکو داوری است خدا».
وَالزّعیمُ مُحَمّدٌ (ص) «و نیکو دادخواهی است محمد (ص).
وَالمَوْعِدُ القِیامَةِ «و چه خوش وعدهگاهی است قیامت».
وَ عِنْدَ السّاعَةِ یَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ «در آن ساعت و آن روز اهل باطل زیان میبرند».
وَ لا یَنْفَعُکُمْ اِذْ تَنْدِمُونَ «و آن وقت دیگر ندامت و پشیمانی شما را سودی نرساند».
وَ لِکُلّ نَبَأٍ مُسْتَقَرٌ، فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ یَأتِیه عَذابٌ یُخْزیهِ، وَ یَحِلّ عَلَیْهِ عَذابٌ مُقیمٌ «و برای هر خبری قرارگاهی است پس خواهید دانست که عذاب خواری افزا بر سر چه کسی فرود خواهد آمد و عذاب همیشگی بر چه کسی حلول خواهد
نمود».
