جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

بشارت اعطای فدک به فاطمه و فرزندان فاطمه

زمان مطالعه: 2 دقیقه

انس بن مالک نقل می‏کند:

حضرت زهرا علیهاالسلام پس از غصب باغهای فدک خطاب به ابوبکر فرمود:

حدیث 147

قالت: لقد علمت الذی ظلمتنا عنه اهل البیت من الصدقات و ما افاء الله علینا من الغنائم فی القرآن من سهم ذوی القربی

«و اعلموا انما غنمتم من شی‏ء فان لله خمسه و للرسول و لذی القربی»(1)

قال ابوبکر: یسلم الیکم کاملا؟

قالت: افلک هو؟ و لاقربائک؟

قال ابوبکر: اصرف فی مصالح المسلمین

قالت: لیس هذا حکم الله تعالی ان رسول الله صلی الله علیه و آله لم یعهد الی فی ذلک بشی‏ء الا انی سمعته یقول لما انزلت هذه الآیة «و اعلموا انما غنمتم…»

ابشروا آل محمد فقد جاءکم الغنی

قال ابوبکر: لم یبلغ علمی من هذه الایة ان اسلم الیکم هذا السهم کله کاملا.

((ای ابوبکر!) تو می‏شناسی و می‏دانی که حق ما اهل بیت غصب شده است. حقی که از صدقات و غنائم داریم که خداوند در آیه مربوط به غنائم و مصرف خمس آن را توضیح داده است

«اگر بخدا و آنچه بر بنده‏ی خود در روز فرقان که دو گروه بهم رسیدند، نازل کردیم، ایمان آورده‏اید، بدانید هرگاه چیزی را به غنیمت گرفتید، خمس آن برای خداوند و پیامبر و خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و در راه ماندگان است»

ابوبکر گفت: آیا فدک را بطور کامل باید تسلیم شما کنم و (مال شماست؟)

حضرت زهرا علیهاالسلام پاسخ داد:

(آیا فدک مال تو است؟ و یا به نزدیکان تو اختصاص دارد؟)

ابوبکر گفت: من آن را در رابطه با مصالح مسلمین خرج می‏کنم.

حضرت زهرا علیهاالسلام فرمود:

(این حکم الهی نیست (که اموال مشخص مردم را تصاحب کنی) و پدرم رسول خدا چنین دستوری بما نداده است. در صورتی که از پدرم رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از نزول آیه 41 انفال شنیدم که فرمود: بشارت باد ای فرزندان محمد صلی الله علیه و آله که مایه‏ی غنا و بی‏نیازی شما رسیده است.)

ابوبکر که دیگر عذری نمی‏توانست بیاورد، به تفسیر شخصی خویش متوسل شد و گفت:

علم من اجازه نمی‏دهد که طبق این آیه، فدک را تماما به شما تحویل دهم.(2)

جای بسی شگفتی است، رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله پس از نزول همین آیه، فدک را به فاطمه علیهاالسلام می‏بخشد، اما علم ابوبکر برای قرآن و فرمان الهی و عمل رسول خدا صلی الله علیه و آله، اجازه نمی‏دهد تا دست از غصب فدک بردارد؟!


1) انفال – 41.

2) شرح ابی الحدید ج 16 ص 230 و بحارالانوار ج 8 ص 139 و السقیفه و فدک ص 98.