ام سلمه میگوید: خدمت حضرت زهرا علیهاالسلام رسیدم و پرسیدم:
ای دختر رسول خدا! شب را چگونه صبح کردی؟ حالت چگونه است؟ فرمود:
حدیث 117
قالت: اصبحت بین کمد و کرب، فقد النبی و ظلم الوصی، هتک و الله حجابه من اصبحت امامته مقتصة علی غیر ما شرع الله فی التنزیل، و سنها النبی فی التاویل، و لکنها احقاد بدریة و ترات احدیة کانت علیها قلوب النفاق محتملة لامکان الوشاة
فلما استهدف الامر ارسلت علینا شآبیب الاثار من مخیلة الشقاق، فیقطع وتر الایمان من قسی صدورها، و لبئس علی ما وعد الله من حفظ الرسالة و کفالة المؤمنین
احرزوا عائدتهم غرور الدنیا بعد انتصار ممن فتک بآبائهم فی مواطن الکروب و منازل الشهادات
(صبح کردم در میان حزن شدید و اندوه عظیم، در حالی که پیامبر از دست رفته، و وصی او مظلوم واقع شده است. سوگند بخدا، حشمت و عظمت آن کس دریده و نابود شد که بر خلاف
حکم خدا در قرآن، و سنت و سفارش پیامبر اسلام در تاویل و تفسیر قرآن، حق امام او را غصب کردند و به دیگران سپردند. این گونه برخوردهای خصمانه، از کینه توزیهای جنگ بدر و خونخواهی کشتگان در جنگ احد است که در درون قلب نفاق آمیز و اندیشه فتنهانگیزشان پنهان بوده است و تاکنون جرأت اظهار آن را نداشتند تا در آن هنگام که حکومت الهی بازیچهی دست قدرت طلبان گردید و امام بحق، منزوی شد، آتش کینههای دیرینهشان زبانه کشید و باران مصیبتها و مشکلات را بر ما فرو ریختند، و رشتههای ایمان را دریدند و نسبت به وعدههای الهی در حفظ و پاسداری از رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله و دفاع از پرهیزگاران و مؤمنان چه زشت، عمل کردند.
اما افسوس که در جهت انتقام گرفتن از پدران (مشرک و منافق) خود که در جنگهای اسلامی علیه اسلام جنگیدند، کشته شدند به دنیا روی آوردند، (و فریب دنیا را خوردند)(1)
1) بحارالانوار ج 43 ص 157 و مناقب ابن شهر آشوب ج 2 ص 205 و 49.
