نزدیکان پیامبر صلی الله علیه و آله دیده بودند که در هنگامهی وفات رسول خدا صلی الله علیه و آله صحبتهای خصوصی و سری بین آن حضرت و فاطمه علیهاالسلام صورت پذیرفت که در ابتدا، زهرا علیهاالسلام گریست و در پایان صحبت آن حضرت، شاد و خندان، دانههای اشک را پاک میکرد.
جای سئوال بود که علت گریه، و سبب خنده و شادی چه بود؟
پس از وفات پیامبر صلی الله علیه و آله از حضرت زهرا علیهاالسلام پرسیدند، جواب داد:
علت گریهی نخستین این بود که:
حدیث 99
قالت: اخبرنی ان جبرئیل کان یعارضه القران فی کل سنة مرة و انه عارضه الان مرتین و انی لاری الاجل قد اقترب فاتقی الله و اصبری. فبکیت
و: قال صلی الله علیه و آله یا بنیة انه لیس احد من نساء المسلمین اعظم رزیة منک فلاتکونی من ادنی امراة صبرا
فاخبرنی انی اول اهله لحوقا به فضحکت لذلک
(در ابتدا رسول خدا صلی الله علیه و آله به من اطلاع داد که جبرئیل هر سال یک بار قرآن را بمن عرضه میفرمود ولی امسال و هم اکنون دو بار عرضه کرد. من مرگ و وفات خود را نزدیک میبینم. دخترم با تقوا باش و صبر پیشه کن. من با شنیدن این خبر گریستم. سپس در ادامهی سخن فرمود: دخترم هیچ زنی در مقام و منزلت مانند تو نیست پس در صبر و بردباری مانند کمترین زنان نباش و این را بدان که تو نخستین کسی هستی که به من ملحق خواهی شد. با شنیدن این خبر خوشحال شدم و خندیدم.)(1)
1) امالی صدوق ص 595 و امالی طوسی ج 1 ص 191.
