مؤلّف گوید: در مدّت زندگی فاطمه (س) بعد از رحلت رسول خدا (ص) بین مورّخان و راویان، اختلاف نظر است:
بیشترین وقتی که گفتهاند، شش ماه است، و کمترین وقتی که گفتهاند چهل روز است، ولی آن نظریّهای که ما انتخاب کردهایم این است که فاطمه (س) بعد از پدر بزرگوارش، نود و پنج روز زندگی کرد و در روز سوّم جمادی الاخر (سال 11 هجرت) از دنیا رفت.
محمد بن جریر طبری امامی به سند معتبر از ابوبصیر نقل میکند که
امام صادق (ع) فرمود: «فاطمه (س) روز سهشنبه سوّم جمادی الاخر سال یازدهم هجری، از دنیا رفت، و علّت وفاتش این بود که قُنْفُذ غلام عمر بن خطّاب، به دستور عمر با پایهی غلاف شمشیر به او زد، به طوری که فرزندش محسن، سقط گردید، و همین موجب بیماری شدید فاطمه (س) شد، و آن حضرت وقتی که بستری گردید، به هیچکس از آن افرادی که به او ستم کردند اجازه نداد که به عیادت او بروند».
خدا را شکر بیحدّ که توفیق به این ناچیز عنایت فرمود: تا این کتاب پرمحتوا و متین را ترجمه کنم، امید آنکه رهگشائی برای شناخت بانوی بزرگوار و بیهمتای اسلام حضرت فاطمه زهرا (س) باشد.
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَوَّلاً وَ آخِراً