زمان مطالعه: < 1 دقیقه
سُوَیْد بن غفله میگوید: زنان عیادتکننده، سخنان حضرت زهرا (س) را به شوهران و مردان خود رساندند، جمعی از بزرگان مهاجر و انصار برای معذرتخواهی به حضور آن بزرگوار آمدند و عرض کردند: ای سرور زنان جهان! اگر علی (ع) زودتر خود را برای مقام خلافت، در معرض قرار میداد، ما با او بیعت میکردیم و به سوی هیچکس عدول نمینمودیم، ولی ابوبکر پیشدستی کرد و ما با او بیعت کردیم (و کار از کار گذشت).
فاطمه (س) به آن عذرتراشان فرمود: «از من دور شوید، دیگر برای شما عذری باقی نمانده، و بعد از تقصیر و کوتاهی، جائی برای عذر نمیماند (شما از آغاز چرا گول خوردید؟ آیا با آنهمه حجّت و دلیل، باز بیراهه رفتن قابل عذر است؟!)
