در کتاب اختصاص (شیخ مفید) نقل شده: عبداللَّه بن سنان گفت امام صادق (ع) فرمود: هنگامی که رسول خدا (ص) رحلت کرد، و ابوبکر به جای او نشست، برای وکیل فاطمه (س) در فدک، پیام فرستاد و او را از فدک بیرون کرد.
فاطمه (س) نزد ابوبکر آمد و فرمود: «ای ابوبکر! تو ادّعا میکنی که جانشین پدرم هستی و بجای او نشستهای، در عین حال مأمور خود را فرستادهای که وکیل مرا از فدک بیرون کند، با اینکه میدانی که رسول خدا (ص) فدک را به من بخشید، و من برای این موضوع، «شهود» دارم.
ابوبکر گفت: پیامبر، از خود ارث نمیگذارد.
فاطمه (س) به حضور علی (ع) مراجعت کرد و سخن ابوبکر را به آن حضرت خبر داد.
حضرت علی (ع) به فاطمه (س) فرمود: نزد ابوبکر برو و به او بگو: تو میپنداری پیامبر، از خود ارث نمیگذارد، با اینکه سلیمان از داود (ع) ارث برد، و یحیی از زکریاّ ارث برد(1) ولی من چرا از پدرم ارث نمیبرم؟!
فاطمه (س) نزد ابوبکر رفت و همین مطلب را بیان داشت.
عمر گفت: تو را تعلیم دادهاند و به تو یاد دادهاند که بیائی چنین بگوئی.
فاطمه (س) فرمود: اگر به من تعلیم دادهاند، شوهر و پسر عمویم به من تعلیم داده است.
ابوبکر گفت: عایشه و عمر گواهی میدهند که از رسول خدا (ص) شنیدهاند که فرمود: «پیامبر از خود ارث نمیگذارد».
فاطمه (س) فرمود:
هذا اَوَّل شَهادَةِ زُورٍ شَهِدا بِها فِی الْاِسْلامِ:
«این نخستین گواهی باطل در اسلام است که آن دو نفر گواهی دادهاند».
1) چنانکه این مطلب در آیه 16 نمل و 6 مریم آمده است (مترجم).
