جماعتی از علمای شیعه در تألیفات خود(1) روایت کردهاند: هنگامی که خلافت ابوبکر رسمیّت یافت، دوازده مرد، آشکارا به ابوبکر اعتراض کردند، که شش نفر آنها از مهاجران بودند، بنامهای:
1- خالد بن سعید بن عاص از بنیامیّه 2- سلمان فارسی 3- ابوذر غفاری 4- مقداد 5- عمّار یاسر 6- بریدهی اسلمی، و شش نفر از انصار بودند که عبارتند از:
1- ابوالهیثم بن تَیْهان 2- سهل بن حُنَیْف 3- عثمان بن حُنَیْف 4- خزیمة بن ثابت 5- اُبَیّ بن کعب 6- ابوایّوب انصاری.
وقتی که ابوبکر در مسجد به بالای منبر رفت، این دوازده نفر با هم به مشورت پرداختند، بعضی از آنها گفتند: سوگند به خدا به سوی ابوبکر میرویم و او را از بالای منبر رسول خدا (ص) پائین میآوریم، دیگران گفتند: «سوگند به خدا اگر چنین کنید با دست خود، خود را به هلاکت افکندهاید، با اینکه خداوند در قرآن میفرماید: وَ لا تُلْقُوا بِاَیْدِیکُمْ اِلَی التَّهْلُکَةِ: «و با دست خویش، خود را به هلاکت نیفکنید» (بقره- 195)، خوب است برویم به محضر امیر مؤمنان علی (ع) و با او در این باره مشورت و نظرخواهی کنیم.
1) بعضی از دانشمندان اهل تسنّن مانند احمد بن محمد حنبلی طبری نیز جریان اعتراض دوازده نفر را نقل کردهاند (تاریخ طبری)- مترجم.