احمد بن محمّد قرطبی مروانی مالکی، مشهور به ابنعبدربّه اندلسی (متوفّی 328 ه.ق) که از علمای بزرگ اهل تسنّن است، در جلد دوّم کتاب «اَلْعقدُ الْفَرِید» که از کتب پربهره است دربارهی جریان بیعت، سخنی دارد که خلاصهاش چنین است:
آنانکه از بیعت با ابوبکر مخالفت کردند، این افراد بودند:
علی (ع)، عبّاس، زبیر، که در خانهی فاطمه (س) نشستند تا اینکه ابوبکر، عمر بن خطّاب را به سوی آنها فرستاد تا آنها را از خانهی فاطمه (س) بیرون آورد، و به عمر گفت: اگر آنها از بیرون آمدن امتناع ورزیدند، با آنها مقاتله و نزاع کن.
عمر، مقداری آتش برداشت تا خانه را بر اهل خانه آتش بزند، فاطمه (س) با او روبرو شد و فرمود: «ای فرزند خطّاب! آمدهای که خانهی ما را آتش بزنی؟»
عمر گفت: «آری، یا همانند مردم بیائید و بیعت کنید».
علی (ع) از خانهی بیرون آمد و نزد ابوبکر رفت و بیعت کرد».
