گفتار علی

روایت شده: وقتی که بیعت با ابوبکر به پایان رسید، مردی به حضور امام علی (ع) آمد، دید آن حضرت بیلی در دست دارد و به هموار کردن قبر رسول خدا (ص) مشغول است، به آن حضرت عرض کرد: مردم با ابوبکر بیعت کردند، و جماعت انصار در قضیّه‏ی رهبری، شکست خوردند، زیرا بین خود آنها اختلاف شد، و طُلَقا (آزادشدگان) سبقت گرفته و با این مرد (ابوبکر) عقد بیعت نمودند، از بیم آنکه شما به آن، دست نیابید.

حضرت علی (ع) بیل را به زمین گذارد و دسته‏ی آن در دستش بود، چنین فرمود:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ- الم. اَحَسِبَ النّاسُ اَنْ یُتْرَکُوا اَنْ یَقُولُوا آمَنّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُونَ- وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَ لَیَعْلَمَنَّ الْکاذِبِینَ- اَمْ حَسِبَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِئاتِ اَنْ یَسْبِقُونا ساءَ ما یَحْکُمُونَ.

: «بنام خداوند بخشنده‏ی مهربان- الم- آیا مردم گماتن کردند که به حال خود رها می‏شوند، و آزمایش نخواهد شد؟- ما کسانی را که پیش از آنها بودند آزمودیم، باید علم خدا در مورد کسانی که راست می‏گویند و کسانی که دروغ می‏گویند، تحقّق یابد- آیا کسانی که اعمال بد بجا می‏آورند، گمان کردند از حوزه‏ی قدرت ما بیرون خواهند رفت؟ چه داوری بدی می‏کنند؟».