گفتار پیامبر به علی

علی (ع) در ادامه‏ی سخن فرمود: سپس پیامبر (ص) مرا صدا زد، اجابت کردم، فرمود: «وارد خانه‏ی خود شو! و به همسر خودت محبّت و مهربانی کن، زیرا فاطمه (س) پاره‏ی تن من است، هر که او را برنجاند، مرا رنجانده است، و هر که او را شاد کند، مرا

شاد کرده است، شما را به خدا می‏سپارم و او را حافظ شما می‏گردانم».

حضرت علی (ع) می‏گوید:

فَوَاللَّهِ ما اَغْضَبْتُها وَ لا اَکْرَهْتُها عَلی اَمْرٍ حَتّی قَبَضَها اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اِلَیْهِ، وَ لا اَغْضَبْتَنِی وَ لا عَصَتْ لِی اَمْراً، وَ لَقَدْ کُنُْتُ اَنْظُرُ اِلَیْها فَیُکْشَفُ عَنَّیِ الْهُمُومَ وَ الْاَحْزانَ.

: «سوگند به خدا هیچگونه او را خشمگین و مجبور به کاری نکردم تا آن زمان که خداوند روح او را به سوی خود قبض کرد، و او نیز هیچگاه مرا ناراحت نکرد و از من نافرمانی ننمود، و من هر زمان به او نگاه می‏کردم، همه‏ی اندوه‏ها و حزنها و رنجهایم، برطرف می‏شد».