برکت غذای حضرت زهرا

در بعضی از کتب مناقب نقل شده، جابر بن عبداللَّه انصاری می‏گوید:

چند روز گذشت، پیامبر (ص) به هیچ غذائی دست نیافت، شدّت گرسنگی آن حضرت را به زحمت انداخت، در حجره‏های همسرانش، غذائی نیافت به خانه فاطمه (س) رفت و گرسنگی خود را اظهار نموده و تقاضای غذا کرد.

فاطمه (س) عرض کرد: فدایت گردم، هیچگونه غذا در خانه نیست، رسول خدا (ص) مراجعت نمود، یکی از همسایگان دو قرص نان و مقداری گوشت برای فاطمه (س) هدیه آورد، فاطمه (س) آن را گرفته و در میان ظرفی نهاد و روپوشی بر آن افکند و گفت: رسول خدا (ص) را بر خودم و بر کسانی که نزد من هستند، مقدّم می‏دارم (یعنی او را مقدّم می‏دارم بر شوهرم و بر حسن و حسینم که همه گرسنه بودند).

آنگاه فاطمه (س) توسّط حسن و حسین (ع)، رسول خدا (ص) را خبر کرد، آن حضرت آمد، فاطمه (س) جریان هدیه را به عرض رساند، پیامبر (ص) فرمود: آن را نزد من بیاور، فاطمه (س) آن ظرف را نزد پیامبر (ص) نهاد، پیامبر (ص) سرپوش را از روی ظرف برداشت، ناگهان دید پر از نان و گوشت است.

جابر می‏گوید وقتی که به آن نگاه کردم، تعجب کردم، دریافتم که این یک

نمونه از کرامت الهی است، حمد و سپاس خدا را بجای آوردم، و بر پیامبرش درود فرستادم، رسول خدا (ص) به فاطمه (س) گفت: این غذا از کجا بدست آمده؟

فاطمه (س) عرض کرد: «از نزد خدا، خداوند به هر کس بخواهد، روزی فراوان می‏بخشد».

رسول خدا (ص) شخصی را به سراغ علی (ع) فرستاد، همه جمع شدند، رسول خدا (ص) از آن غذا خورد، علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم‏السلام) و همسران پیامبر (ص) و همه‏ی اهل خانه از آن خوردند و سیر شدند، ولی ظرف همچنان پر از غذا بود، فاطمه (س) می‏فرماید: از آن غذا برای همه‏ی همسایه‏ها فرستادم، خداوند خیر و برکت سرشاری به آن غذا داد، چنانکه چنین برکتی به حضرت مریم (ع) عطا فرمود.(1)

1) این حدیث در تفسیر نیشابوری نقل شده است (مترجم).