جشن همایون

زمان مطالعه: 2 دقیقه

امروز روز جشن همایون برای ماست++

مولود با سعادت فرزند مصطفی است

خورشید را جلال و فروغ این قدر نبود++

آری به یمن مولد زهرا فرح فزاست

با کاروان فرخ اسلام ره بپوی++

آزادگی و عزت و اقبالت ار هواست

جوئی اگر سعادت دنیا و آخرت++

شرط نخست پیروی آل‏مرتضی است

تا مفتخر بدین رسول خدا شویم++

ما را هوای فخر و مباهات و اعتلاست

ای ملت رشید مسلمان بهوش باش++

خوشبخت ملتی که نکوکار و پارساست

ما پیروان صادق آل محمدیم++

در مشکلات لطف خدا کارساز ماست

مائیم مفتخر به عنایات مصطفی++

جز ما کدام ملتی این فخر را سزاست

گر ملتجی شویم به آن نور راستین++

انوار او به ظلمت ادوار رهنماست

بس عقده‏ها ز رمز نبوت گشوده شد++

حبل متین دین محمد گره گشاست

ای پیروان آل‏علی متحد شوید++

در دین ما نفاق و جدل شیوه‏ای خطاست

از اتفاق مملکت آباد می‏شود++

این گفته روشن است که یک دست بی صداست

اغیار برده‏اند بسی سود زین نفاق++

راز بقای ما به وفاداری و صفاست

دنیا به کام اهرمن کفر شد دچار++

رخسار روزگار از آن روی غم فزاست

تا کارساز ماست خدا در امور ما++

روی نیاز مردم ما جانب خداست

دنیای ماست جلوه‏گر از نور احمدی++

بزم جهان ز پرتو اسلام پر ضیاست

جانم فدای جان تو ای دختر رسول++

هر کس که داشت صدق به کوی تو جان فداست

من عاجزم به وصف تو ای شاه بانوان++

آنجا که در کتاب خدا آن همه ثناست

ای مادر حسین و حسن، همسر علی++

فرزند با وفای تو سلطان کربلاست

این گفته‏ی خدا و رسول‏ست، رو بخوان++

آیات سرمدی که مرا بهترین گواست

ناجی‏ست تا به روز جزا دین پاک ما++

تا مصطفی به کشتی توحید ناخداست

ای ایزد کریم گناهان ما مگیر++

ما را به لطف تو به همه حال التجاست

در پیشگاه قادر بخشنده بیگمان++

زهرا یگانه شافعه‏ی ما در آن سراست

تا گوش جان به نغمه‏ی توحید داده‏ایم++

آوای شوم بوم فسونکار مرغواست

بشنو حدیث درد ز پاکان روزگار++

هر کس که محرمست برین راز آشناست

فریاد زان گروه سبکسار تیره رای++

کز شاهراه معرفت و مردمی جداست

همت بلند دار و برآبر فراز راه++

راهی که ما رویم سراشیب قهقراست

بیماری روانی دنیای مادی++

بهتان و کذب و فتنه و غوغا و افتراست

در کار شرع، ما همه مسئول مردمیم++

سستی به کار جامعه مستوجب جزاست

بهبود اجتماع بگویم ترا ز چیست؟++

ایمان و رادمردی و دین بهترین دواست

این شیوه‏ی فساد که دارند اهل شهر++

بهر بشر، به پهنه‏ی ایام فتنه زاست

ای آدمی که اشرف مخلوق عالمی++

تا چند شیوه‏ی تو فسونسازی و ریاست؟

شد آخر الزمان و دریغا که بانک ما++

در گوش مردمان فسونکار نارساست

بشنو کلام نغز بزرگی که گفته است++

آئین ایزدی همه جا رمز ارتقاست

هر چیز بر اساس دیانت بنا نشد++

بی پایه و اساس ترا ز کاه آن بناست

طوفان سهمناک مفاسد برافکند++

بنیان مردمی که گرفتار دردهاست

ای فاطمه (ع) تو مظهر تقوی و عصمتی++

روی نیاز ما همه جا جانب شماست

دردا که اجتماع بشر در زمان ما++

در پنجه‏ی مفاسد جانکاه مبتلاست

ای خلق روزگار بس است اینهمه فساد++

این فتنه‏های شوم بلاخیز نارواست

نسل بشر تباه شود زینهمه گناه++

اندوه زا و رنج فزا ختم ماجراست

زهرا بر آسمان نبوت چو زهره است++

زهرا به پیشگاه خدا خیره النساست

گلزار خرم است دل شیعه‏ی علی++

ای جان فدای آنکه چنین راد و باصفاست

مولود با سعادت زهراست «همتا»++

گوئی به نای سینه مرا شور نینواست