آسمان مکه

امشب در آستان رضا جشن دیگر است++

بزمی که چون بهشت برین روح‏پرور است

از مقدم بتول یکی جشن باشکوه++

در بارگاه زاده‏ی موسی بن جعفر است

از آسمان مکه برآمد ستاره‏ای++

کآفاق از فروغ جمالش منور است

بر خاکیان رسید بشارت ز آسمان++

میلاد با سعادت زهرای اطهر است

از ره رسید موکب بانوی بانوان++

کائینه‏ی تمام نمای پیمبر است

در زهد و پاکدامنی و عصمت و وقار++

آموزگار مریم و سارا و هاجر است

فرض است پاس حرمت ناموس کبریا++

کاو مظهر عفاف خداوند اکبر است

خرم ز نخل قامت او باغ مصطفی است++

روشن ز نور چهره‏ی او چشم حیدر است

سر لوحه‏ی فضیلت و سرمایه‏ی عفاف++

گنجینه‏ی لئالی و دریای گوهر است

آزار فاطمه، بود آزار مصطفی++

همچون رضای او که رضای پیمبر است

در بوستان فضل سراینده بلبلی++

بر آسمان شرم فروزنده اختر است

پرورده‏ی خدیجه‏ی کبری که کاینات++

از مژده‏ی ولادت او غرق زیور است

مهری که بر محیط جهان پرتوافکن است++

نخلی که بر بسیط زمین سایه گستر است

محبوبه‏ای که میوه‏ی باغ رسالت است++

محجوبه‏ای که مظهر الطاف داور است

سر حلقه‏ی زنان نکوکار و پارسا++

سرمشق بانوان عفیف و موقر است

رخشنده یازده گهر پاک و تابناک++

در دامن عطوفت این طرفه مادر است

گر جام رحمت ابدی آرزو کنی++

از او طلب که همسر ساقی کوثر است

رخ از درش متاب که اهل نیاز را++

روی امید و چشم شفاعت بر آن در است

چون آفتاب حشر برآید امیدها++

بر رحمت شفیعه‏ی فردای محشر است

سر زد ز بوستان رسالت «رسا» گلی++

کز نکهتش مشام دل و جان معطر است