گلزار زهرا

ای ز نور چهره‏ات تابنده ماه و مشتری++

خیره چشم اختران گنبد نیلوفری

آفتاب برج عصمت، گوهر درج عفاف++

شمع بزم آفرینش مهد فضل و سروری

در حریم عفتش مریم ز جان خدمتگذار++

هاجر آنجا ایستاده با ادب در چاکری

آیت عصمت ز خلاق ازل بر فاطمه++

ختم شد چون بر محمد آیت پیغمبری

قدر این یکدانه گوهر را علی دانست و بس++

آری آری قدر گوهر را که داند؟ گوهری

زین چمن روئیده گلها و چه گلهائی که هست++

روشن از رخسارشان آیات فضل و برتری

سبزه‏ی رحمت «حسن» گنجینه‏ی حلم و صفا++

هم حسن در حسن سیرت هم به نیکو منظری

لاله‏ی رضوان، سرور سینه‏ی زهرا «حسین»++

رادمردی در شجاعت، یادگار حیدری

حجت حق، رحمت مطلق «علی بن الحسین»++

مظهر زهد و عفاف و طاعت و دین پروری

خامس آل‏محمد آنکه علم و دانش است++

موجی از امواج دریای علوم «باقری»

گوهر بحر حقایق «جعفر صادق» کز اوست++

محکم ارکان دیانت بر اساس جعفری

نور حق «موسی بن جعفر» منبع جود و کرم++

«کاظم» آن سرچشمه‏ی الطاف و فیض داوری

بلبل خوش نغمه‏ی بستان علم و دین «رضا» است++

کرده نور حجتش خلق جهان را رهبری

اختر چرخ فضایل خسرو خوبان «جواد»++

منبع بخشایش و سرچشمه‏ی دانشوری

کوکب صبح هدایت حضرت «هادی» کز اوست++

گلشن دین در طراوت، رشک گلبرگ طری

آیت رحمت «حسن» شاهی که در قدر و جلال++

خاک درگاهش کند با چرخ گردون همسری

میوه‏ی بستان نرگس والی ملک وجود++

«قائم» آل‏محمد، سرو باغ عسکری

لطف این شاهان «رسا» کآیات فضل داورند++

دستگیرد بی‏پناهان را به روز داوری