آیت عصمت(1)

ای برترین وجود، وجودت ز ماسوا++

ای فاطمه حبیبه و محبوب کبریا

آیینه جمال جمیل محمدی++

مرآت تابناک کمالات مصطفی

صدیقه‏ی مطهره، زهرای طاهره++

کفو علی، قرینه‏ی مصداق لافتی

خیر النسا، زکیه‏ی مرضیه، صابره++

نفس نبی و همسر و همتای مرتضی

معنای شرم، آیت عصمت، فروغ عشق++

کنز عفاف، گوهر جان، نور کبریا

مصداق جود و اصل وجود و ملاک حق++

معیار عقل و نور هدی، رحمت خدا

اصل صفا، خلاصه احببت، فیض عام++

فلک نعم، محیط کرم، قلزم سخا

بنت الرسول، جوهره العز و الجلال++

البره الشفیقه و ذو الفضل والعطا

ای بنده کنیز تو میکال و جبرئیل++

ای گوشه کلاه گدای تو عرش سا

مشکوه نور و آن مثل فی الزجاجه‏ای++

یعنی بر آسمان و زمینی تو روشنا

حب نبی بود به تو کالشمس فی الضحی++

قدر تو بین خلق چنان بدر فی الدجی

خیاط لا یزال به صبح ازل برید++

بر قامت مقام تو تشریف انما

خود کوثری و سوره‏ی کوثر به شأن توست++

یک شمه از صفات تو تنزیل هل اتی

ای فاطمه شفیعه‏ی محشر، عنایتی++

کز درگهت ولای تو ماراست مدعا

از مهر تست، خانه‏ی خورشید جان ما++

وز حب تست خلوت دل باغ دلگشا

بیگانه خود، ز لطف خدا کرد در دو کون++

هر کس نشد به مهر ولای تو آشنا

حبل الله است حب تو و آل اطهرت++

ای همدم و انیس دل شاه اولیا

ای یاد تو تداوم ابر بهار اشک++

ای نام تو ز عقده‏ی دلها گره گشا

قرن چهارده، شد، و داغت نشد ز دل++

سوگت هماره هست غم افزا و جانگزا

زین غم چگونه اشک نباریم کز ستم++

آتش زدند خانه‏ات ای منتهی الرجا

آید هنوز از در و دیوار بوی خون++

ای فاطمه چه دیدی از آن قوم بی حیا

گوئی هنوز دست به پهلو گرفته‏ای++

گوئی هنوز فضه‏ی خود می‏کنی صدا

طی گشت قرنها و رساتر رسد به گوش++

از پشت در به ناله صدای خدا خدا

کو مهدیت که مرقد پاکت نشان دهد++

ای خاک آستان تو بر چشم توتیا

غیر از خدا، که حق مدیحت ادا کند؟++

مدحت کجا و «صاعد» و این طبع نارسا

1) : به یاد هزار و چهارصدمین سال وفات سیده ی عالم، صدیقه ی طاهره (س)، جمادی الاول 1411، صاعد اصفهانی.