و نیز سُلیم بن قیس روایت کرده که امام حسن مجتبی (ع) در احتجاج خود به معاویه و طرفدارانش در گفتار مشروحی، در پاسخ «مغیرة بن شُعبه» که به حضرت علی (ع) تهمتهای ناروا زده بود، فرمود: «و امّا تو ای مُغیره بن شُعبه! دشمن خدا و مخالف قرآن و وتکذیبکنندهی پیامبر (ص) هستی… و تو ضربت بر دختر رسول خدا (ص) زدی بطوری که او را مجروح ساختی و موجب سقط جنین او شدی، تا با جسارت و هتّاکی خود، با رسول خدا (ص) مخالفت کنی و سخن آن حضرت را در شأن فاطمه (س) کوچک بشمری آنجا که به فاطمه فرمود:
اَنْتِ سَیِّدَةُ نِساءِ اَهْلِ الْجَنَّةِ: «تو سرور زنانِ اهل بهشت هستی»، ای مغیره! خداوند تو را به دوزخ افکند، و سنگینی گناه گفتار دروغین تو را به گردنت نهد».(1)
1) در روایات، در مورد ضربت مستقیم مغیرة بن شعبه، سخنی به میان نیامده، ولی از او به عنوان محرّک و شیطانی که افراد را بر ضدّ خاندان رسالت میشورانید یاد شده است، بنابراین شاید منظور امام حسن (ع) این باشد که او در ضربت زدن و کشته شدن حضرت زهرا (س) نقش فعّال داشتم (مترجم).
