پیشگفتار مترجم

بِسْمِ اللَّه الرّحمن الرّحیم

برای اینکه با بصیرت بیشتر، این کتاب را مطالعه کنید، به مطالب زیر توجّه فرمائید:

1- شیخ عباس قمّی،

محدّث خبیر و عالیمقام

این کتاب ترجمه یکی از تألیفات گرانقدر مرحوم محقّق مخلص و بزرگ شیخ عبّاس قمّی صاحب مفاتیح الجنان است، که بنام «بَیْتُ الْاَحْزانِ فِی ذِکْرِ اَحْوالاتِ سَیِّدَةِ نِساءِ العالَمینَ فاطِمَة الزَّهْراءِ عَلَیْهاالسَّلامُ» در قطع وزیری به زبان عربی در 160 صفحه طبع و منتشر شده است، و نخستین بار به سال 1363 ه.ق انتشار یافته است.(1)

عالم ربّانی مرحوم شیخ عبّاس قمّی (ره) که نامش برای همه‏ی ما آشنا است از علمای خیّر و مخلص و بسیار موفّق بود که همه‏ی عمر پربرکت خود را علی الدّوام به تحقیق و بررسی علوم اسلامی، و نشر فرهنگ اسلام با بیان و قلم پرداخت، و به عنوان محدّث بزرگ، و خاتم المحدّثین شهرت یافت.

این مرد بزرگ به سال 1294 قمری (116 سال قبل) در قم متولّد شد، و در سال 1359 ه.ق در سنّ 65 سالگی (بعد از نصف شب 23 ذیحجه) در نجف اشرف از

دنیا رفت، و قبر شریفش در ایوان سوّم ناحیه‏ی شرقی صحن شریف مرقد مطهر حضرت علی (ع) کنار قبر استادش آیت‏اللَّه محدّث نوری قرار دارد.

وی در قم پس از کسب علوم مقدّماتی، به سال 1316 ه.ق عازم نجف اشرف گردید و در حضور اساتید بزرگ حوزه‏ی علمیه نجف به ادامه‏ی تحصیل پرداخت و به پیشرفتهای فوق‏العاده‏ای دست یافت، و در آن حوزه‏ی بزرگ، بیشتر در درس آیت‏اللَّه حاج میرزا حسین نوری حاضر می‏شد و اکثر اوقاتش را در محضر ایاشن به تحقیق و بررسی و استنساخ تألیفات محدّث نوری می‏پرداخت.

در همان دوران جوانی آثار نبوغ و درایت و عشق به مطالعه و تحقیق از چهره‏اش آشکار بود، و در اوج پرهیزکاری و پاکی بسر می‏برد، و از خصوصیّات زندگی او اینکه: عشق و علاقه خاصّی به نشر احکان و فرهنگ اسلام با بیان و قلم داشت، و همواره از شهری به شهر دیگر مسافرت می‏کرد و منبر می‏رفت و کتاب می‏نوشت.

مرحوم آیت‏اللَّه حاج شیخ آقا بزرگ تهرانی (صاحب کتاب الذّریعه) که در نجف اشرف مدّتی با محدّث قمّی، هم حجره بود، درباره‏ی او می‏نویسد: «من سه سال جلوتر از محدّث قمّی به نجف‏اشرف رفتم، و دو سال جلوتر از او به حوزه‏ی درس محدّث نوری پیوستم، از همه‏ی علماء بیشتر با محدّث قمّی مأنوس بودم و مدّتها در حجره یکی از مدارس علمی نجف اشرف، زندگی می‏کردیم، در این مدّت او را یک انسان نمونه، کامل، دانشمند و فاضل یافتم و براستی که عنصری ارزشمند، پرهیزکار، متواضع، خوش اخلاق، پارسا و سلیم النفس بود، او به سال 1322 ه.ق به ایران مراجعت کرد و به تألیف و تصنیف کتابهای اسلامی همّت گماشت، و به سال 1331 ه.ق به مشهد مقدّس رفت و در جوار مرقد حضرت امام رضا (ع) سکونت کرد، و به تألیفات خود ادامه داد، او دائماً مشغول نوشتن بود، عشق سرشاری به نوشتن و تحقیق و تدوین داشت بطوری که هیچ چیزی نمی‏توانست او را از این کار بازدارد، تا اینکه پس از مراجعت از سوّمین سفر حج به قم، بعضی از علماء از وی خواستند تا برای تحکیم و گسترش حوزه‏ی علمیه قم در کنار آیت‏اللَّه العظمی شیخ عبدالکریم حائری بماند، او اجابت کرد و در قم ماند و از اصحاب آیت‏اللَّه حائری (ره) بود و به عنوان یکی از یاران مخلص و باوفای او خوانده می‏شد.(2)

2- تألیفات محدّث قمّی

محدّث خیبر، حاج شیخ عباس قمّی (ره) در تألیف و تصنیف و ترجمه‏ی کتابهای اسلامی، ید طولائی داشت، و می‏توان گفت: در عصر خود در این راستا نهضت فرهنگی عظیمی در شئون مختلف اسلامی پدید آورد و با کوشش‏های محقّقانه و خستگی‏ناپذیر خود، میراث فرهنگی بزرگی را به یادگار گذاشت، تألیفات او را که بعضی دارای چند جلد قطور است تا شصت و سه عدد ذکر کرده‏اند(3)

که در اینجا به ذکر نام بعضی از آنها می‏پردازیم:

1- الانوار البهیة.

2- مفاتیح الجنان.

3- منتهی الآمال (2 جلد).

4- تتّمة المنتهی.

5- سفینة البحار (2 جلد).

6- الکنی و الالقاب (3 جلد).

7- کُحْلُ البصر.

8- تحفة الاحباب.

9- فوائد الرضویّه.

10- ذخیرة العقبی.

11- ذخیرة الابرار.

12- سبیل الرشاد.

13- نفس المهموم.

14- ترجمه مصباح المتهجّد شیخ طوسی (ره).

15- کتاب حاضر، که بعد از وفات مؤلف، چاپ و منتشر شده است.

و…

کتاب حاضر با اسلوبی متین، محتوی نمونه‏هائی از فضائل زندگی برترین بانوی دو جهان حضرت زهرای اطهر (سلام اللَّه علیها) است، که اکنون از عربی به فارسی ترجمه شده و تقدیم می‏گردد، امید آنکه همه‏ی ما- بخصوص بانوان- درسهای سودمندی

از مکتب ارزشمند آن بانوی بی‏همتای جهان بیاموزیم، و با الگو قرار دادن آن، به سعادت دو جهان نائل شویم. لازم به تذکّر است که بعضی از قسمتهای کتاب به عللی ترجمه‏ی آزاد شده است، و مطالبی که میان پرانتز، در متن آمده است از مترجم می‏باشد.

بدین وسیله از استاد معظّم حضرت آیت‏اللَّه ناصر مکارم شیرازی (مُدَّ ظِلُّهُ العالی) که با مقدّمه‏ی شیوای خود بر اعتبار و وزانت این کتاب افزوده‏اند، و حق بزرگی بر اینجانب دارند، بخصوص در این جهت که ایشان قلم را بدست من دادند، صمیمانه تشکر می‏نمایم.

حوزه‏ی علمیّه قم- محمد محمّدی اشتهاردی

تیر ماه 1369 شمسی

1) چاپ جدید این کتاب در سال 1404 ه.ق توسط منشورات حسینیه عمادزاده‏ی اصفهان، به طبع رسیده که در دسترس مترجم است.

2) طبقات اعلام الشیعه جلد 3 ص 998- الکُنی و الالقاب ج 3 ص 297 تا 313.

3) نام 60 عدد از این کتب در کتاب الکنی و الالقاب ج 3 ص 302 تا 313 آمده است.