حضرت علی علیهالسلام نقل فرمود:
در لحظههای شهادت، حضرت زهرا علیهاالسلام نگاه به اطراف خود کرد و فرمود:
حدیث 197
قالت: السلام علیکم.
یابن عم قد اتانی جبرئیل مسلما و قال لی
السلام یقرا علیک السلام یا حبیبة حبیب الله و ثمرة فؤاده الیوم تلحقین بالرفیع الاعلی و جنة الماوی
ثم انصرف عنی تقول «علیکم السلام»
فقالت: یابن عم هذا و الله میکائیل و قال لی کقول صاحبه
ثم تقول و «علیکم السلام»
قالت: یابن عم هذا و الله الحق و هذا عزرائیل قد نشر جناحه بالمشرق و المغرب و قد وصفه لی ابی و هذه صفته، السلام علیک یا قابض الارواح عجل بی و لا تعذبنی
ثم سمعناها تقول:
الیک ربی لا الی النار
(سلام بر شما. «ای فرشتگان و جبرئیل امین»
ای پسر عمو! جبرئیل در حالی که بر من سلام میکرد، نزد من آمد و فرمود:
خداوند بر تو سلام میکند، ای محبوبهی حبیب خدا!، و میوهی قلب رسول الله! امروز تو در ملکوت الهی و بهشت موعود ملحق خواهی شد)
بعد روی از ما گرداند و باز به گروهی دیگر از ملائکه سلام داد و فرمود:
(ای پسر عمو! سوگند به خدا که این حضرت میکائیل است و همانند جبرئیل بر من سلام کرد و بشارتهای او را داد.)
بار دیگر به گروه دیگر سلام کرد و گفت:
(ای پسر عمو! سوگند به خدا که این حق است. این حضرت عزرائیل است که بال و پرش مشرق و مغرب عالم را فراگرفته. پدرم چنین اوصافی درباره او را به من اطلاع داده بود و حال این همان ویژگی است. سلام بر تو ای گیرندهی روح آدمی! در قبض روح من عجله کن و مرا آزار نده)
در پایان ما میشنیدیم که میفرمود:
(خدایا بسوی تو میآیم، نه بسوی آتش)(1)
1) بحار ج 43 ص 209 و دلائل النبوة طبری ص 43 و ریاحین الشریعة ج 2 ص 75.
