همه میپرسند:
چرا قبر فاطمه علیهاالسلام مخفی است؟
چرا مراسم کفن و دفن آن یگانه دخت پیامبر صلی الله علیه و آله، بگونهای مخفی و پنهان برگزار شده است؟
چرا مراسم تشییع جنازه و نماز بر پیکر کوثر قرآن، بدون اطلاع مردم مدینه، غریبانه برگزار گردید؟
و پاسخ میشنوند که: حضرت زهرا علیهاالسلام خود وصیت کرده بود.
میپرسیم چرا؟
فلسفهی وصیتنامهی آن بزرگوار چیست؟
برای روشن شدن حقایق تاریخی، و علل و عوامل وصیتنامهی سیاسی، در تداوم خط مبارزهی منفی حضرت زهرا علیهاالسلام، باید متن وصیتنامه را بدقت ارزیابی کرد.
حضرت زهرا علیهاالسلام در کاغذی نوشت که:
حدیث 178
لا تصلی علی امة نقضت عهد الله و عهد ابی رسول الله صلی الله علیه و آله فی امیرالمؤمنین علی علیهالسلام و ظلموا لی حقی و اخذوا ارثی و حرقوا صحیفتی التی کتبها لی ابی بملک فدک
و کذبوا شهودی، و هم و الله جبرئیل و میکائیل و امیرالمؤمنین و ام ایمن، وطنت علیهم فی بیوتهم و امیرالمؤمنین یحملنی و معی الحسن و الحسین لیلا و نهارا الی منازلهم، و اذکرهم بالله و رسوله الا تظلمونا و لا تغصبونا حقنا الذی جعله الله لنا،
فیجیبونا لیلا و یقعدون عن نصرتنا نهارا
فجمعوا الحطب الجزل علی بابنا و اتوا بالنار لیحرقوه و یحرقونا… فهذه امة تصلی علی؟!!
(امتی که عهد و پیمان خدا و پیامبرش را در ولایت و رهبری علی علیهالسلام شکستند و نادیده گرفتند، حق ندارند بر پیکر من نماز بگزارند، آنها که نسبت به حق ما ظلم روا داشتند، و ارث مرا غاصبانه تصرف کردند، و سند مالکیت فدک را که پدرم برایم نوشته بود از دست من ربودند و به آتش کشیدند، آنها که گواهان و شاهدان مرا تکذیب نمودند، «سوگند بخدا که گواهان من حضرت جبرئیل و میکائیل و امیرالمؤمنین علی علیهالسلام و ام ایمن بودند»
آنها که در روز یاری و حمایت از ما در خانههای خود خزیدند و دست از یاری ما کشیدند امام علی علیهالسلام مرا همراه با حسن و حسین شب و روز برای بیداری امت غفلت زده بخانههای
مهاجر و انصار میبرد و من آنها را نسبت به خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله و حقوق الهی هشدار میدادم و میگفتم:
به ما اهل بیت ظلم روا مدارید، و حق مسلمی را که خدا به ما بخشیده است، غصب نکنید.
در تاریکی شب جواب مساعد میدادند که شما را یاری میکنیم، اما در روز روشن دست از یاری ما برمیداشتند!
تا آن که به خانه ما هجوم آوردند، و با جمعآوری هیزم فراوان و آتش زدن آن خواستند، خانه را و ما را که در آن بودیم در آتش بسوزانند.
آیا چنین امتی سزاوار است که بر من نماز بگزارد؟!)(1)
1) ارشاد القلوب ص 263 و بحارالانوار ج 43 ص 204 و علل الشرایع ج 1 ص 176.
