جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

فضائل و مقامات بهشتی حضرت زهرا و شیعیان او

زمان مطالعه: 2 دقیقه

ابوجعفر طبری در کتاب بشارة المصطفی از همام ابی‏علی نقل می‏کند که گفت به کعب‏الاحبار گفتم: نظر شما درباره‏ی شیعیان علی بن ابیطالب (ع) چیست؟

در پاسخ گفت: «ای همام! من صفات آنها را در قرآن یافته‏ام، آنها حزب خدا و انصار دین خدا و پیرو ولّی هدا، و بندگان خاص و بزرگوار خدا در میان خلق هستند، خداوند آنها را برای دین خود برگزیده، و برای بهشت خود آفریده است، آنها در فردوس اعلای بهشت در میان خیمه و اطاقهائی که از (دانه‏های شفّاف) مروارید و لؤلؤ برپا شده، سکونت می‏کنند، آنها در میان مقرّبان ابرار هستند و از نوشابه‏ی دست نخورده سر بسته سیراب می‏شوند، این نوشابه از آب چشمه‏ای است که «تسنیم» نام دارد، که

به آنها اختصاص دارد، تسنیم چشمه‏ای است که خداوند آن را به حضرت فاطمه دختر محمّد (ص) و همسر علی (ع) عطا فرموده است که منبع آن چشمه زیر ستونی قرار دارد که قبّه‏ی آن ستون در خنکی و برودت مانند کافور، و در طعم مانند زنجبیل و در بو مانند مُشک است، سپس آب آن چشمه در جویها جریان می‏یابد، شیعیان و دوستان فاطمه (س) از آن می‏آشامند، و آن قُبّه دارای چهار ستون است، یک ستون آن از مروارید سفید است، که در زیر آن چشمه‏ای بنام «طهور» قرار دارد، و یک ستون آن از زُمُرّد سبز است که در زیر آن دو چشمه پر فوران از شراب طهور و عسل قرار دارد، هر یک از آن چشمه‏ها به سوی قسمت پائین بهشت جریان دارند، جز چشمه‏ی «تسنیم» که در قسمت اعلای بهشت، روان است که خواص بهشتیان از آن می‏آشامند، و آن شیعیان و دوستان علی (ع) هستند، و این است تفسیر قول خدا که در قرآن می‏فرماید:

یُسْقَوْنَ مِنْ رَحِیق مَخْتُومٍ… عَیْناً یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ.

: «آنها از شراب زلال دست نخورده‏ی سر بسته سیراب می‏شوند… همان چشمه‏ای که مقرّبان از آن می‏نوشد (مطفّفین- 25- 28) پس این نعمت بر شیعیان گوارا باد.

سپس کعب‏الاحبار گفت: سوگند به خدا، شیعیان را دوست نمی‏دارد مگر کسانی که خداوند از آنها، عهد و میثاق گرفته است.

ابوجعفری طبری پس از نقل فوق، می‏گوید: سزاوار است که شیعیان، این حدیث را با آب طلا بنویسند، تا نقل بسیار شده و از نابودی، حفظ گردد، و به مفاد آن عمل کنند که موجب دستیابی به آنهمه درجات عالی بهشتی خواهد گردید، با توجّه به اینکه این روایت از اهل تسنّن نقل شده است که برای حجّت بودن، رساتر است (و از تهمت ساختگی شیعه بدور است) و صحّتش روشنتر می‏باشد.