شکوه از فقر و نداری با پدر

فاطمه علیهاالسلام مشکلات زندگی و فشار گرسنگیها را تحمل می‏کرد، و هرگز با همسایگان و دوستان راز زندگی خویش را مطرح نمی‏فرمود، اما هرگاه کاسه‏ی صبرش لبریز می‏شد، و درد و ضعف گرسنگی تاب و توان او را می‏ربود، خدمت پیامبر می‏رفت و سفره دل می‏گشود.

روزی بر پدر وارد شد و عرض کرد:

حدیث 181

قالت: السلام علیک یا رسول الله

و الله ما اصبح یا نبی الله فی بیت علی طعام و لا دخل بین شفتی طعام منذ خمس و لا لنا ثاغیة و لا راغیة و لا اصبح فی بیته سفة

(سلام بر تو ای رسول خدا! سوگند به خدا در خانه‏ی علی علیه‏السلام 5 روز است که بدون غذا صبح کرده‏ام، و هرگز غذایی را در دهان نگذاشته‏ام، نه گوسفندی داریم و نه شتری، و نه غذایی و نه آبی)(1)

1) احقاق الحق ج 17 ص 23 و دلائل الامامة ص 3 و 4 و مناقب ص 380.