در آن هنگامه غم آلود که علی علیهالسلام را با زور به طرف مسجد میبردند، فاطمه علیهاالسلام میان جمعیت آمد و بین امام و آنها قرار گرفت، و فرمود:
حدیث 68
قالت: و الله لا ادعکم تجرون ابن عمی ظلما
ویلکم ما اسرع ما خنتم الله و رسوله فینا اهل البیت و قد اوصاکم رسول
الله صلی الله علیه و آله باتباعنا و مودتنا و التمسک بنا فقال الله تعالی
«قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی»(1)
(سوگند به خدا، نمیگدارم پسر عموی مرا ظالمانه به سوی مسجد بکشانید. وای بر شما چه زود به خدا و رسولش خیانت کردید و به خانوادهی او ستم نمودید، با این که رسول خدا پیروی از ما و دوستی با ما را به شما سفارش کرده و فرمود که (در امور زندگی) از اهل بیت علیهمالسلام اطاعت نمایید، که خداوند فرمود: به مردم بگو از شما پاداش رسالت نمیخواهم، جز آن که با اهل بیت من دوستی نمائید).(2)
1) شوری – 23.
2) کتاب عوالم ج 11 ص 414 و بحارالانوار ج 8 ص 233 (طبع قدیم).