دفاع ام ‏سلمه از فاطمه

در کتاب «الدُّر النّظیم» تألیف جمال‏الدین، یوسف بن حاتم، فقیه شامی آمده: وقتی که اُمّ‏سَلَمَه (یکی از همسران نیک رسول خدا) از سخنان ابوبکر به فاطمه (س) آگاه شد گفت: «براستی آیا سزاوار است که چنین سخنانی به مانند فاطمه (س) گفته شود، سوگند به خدا فاطمه، انسیّه حوراء، و جان پیغمبر (ص) است او در دامنهای پرهیزکاران تربیت شده، و دستهای فرشتگان او را برداشته، و در آغوش بانوان پاک، رشد کرده، و در پرتو تربیت نیک و پرورش پاک، بزرگ شده است، آیا شما می‏پندارید که رسول خدا (ص) او را از میراث خود محروم ساخت و به او اعلام ننموده است؟! با اینکه خداوند به پیامبرش می‏فرماید:

وَ اَنْذِرْ عَشیرَتَکَ الْاَقْرَبِینَ: «و خویشاوندان نزدیکت را انذار کن». (شعراء- 214)

آیا پیامبر (ص) فاطمه (س) را از (کیفر گناه) انذار کرده، ولی فاطمه (س) مخالفت پدر نموده است؟ با اینکه فاطمه (س) بهترین زنان جهان و مادر سیّد جوانان و همطراز مریم دختر عمران است، رسالتهای خدا به وسیله‏ی پدر او ختم شد، سوگند به خدا، رسول خدا (ص) فاطمه (س) را از گرما و سرما حفظ می‏کرد، و دست راستش را متّکای او قرار می‏داد و با دست چپش او را می‏پوشانید، ای مسلمین! آرام باشید، شما در منظر رسول خدا (س) هستید، او شما را می‏نگرد، و شما بر خدای بزرگ وارد می‏شوید، وای بر شما، بزودی سرنوشت اعمال خود را می‏نگرید.

نقل می‏کنند: در آن سال حقوق ماهیانه اُمّ‏سلمه بخاطر این اعتراض، قطع شد.