آنگاه که بیاد پرواز ملکوتی خویش افتاد، خطاب به علی علیهالسلام فرمود:
حدیث 106
1 ابکنی ان بکیت یا خیر هاد++
و اسبل الدمع فهو یوم الفراق
2 یا قرین البتول اوصیک بالنسل++
فقد اصبحا حلیفا اشتیاق
3 ابکنی و ابکی للیتامی و لا تنسی++
قتیل العدابطف العراق
4 فارقوا اصبحوا یتامی حیاری++
احلفوالله فهو یوم الفراق(1)
1. ای همسر وفا دارم اگر خواستی گریه کنی بر من گریه کن، ای بهترین راهنما و اشکها را سرازیر کن که امروز روز جدایی است.
2. ای همدم بتول! وصیت میکنم تو را به فرزندانم، که همدم شوق و محبت شدهاند.
3. بر من و یتیمان (من) گریه کن فراموش نکن کشتهی دشمنیها را در سرزمین عراق. در حالیکه بخدا سوگند میخورند آن روز، روز جدائی است.
4. آن جاماندگان در حالی صبح میکنند که یتیمان سرگردان (آن بیابانند)،(2) خدای را بر میگزینند. آن روز، روز فراق و جدایی است.
1) ورقة بن عبدالله الازدی عن فضة امة فاطمه علیهاالسلام.
2) بحارالانوار ج 43 ص 174 و 178.
