در یکی از روزهای سخت زندگی که گرسنگی بر خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله فشار آورد، حضرت فاطمه علیهاالسلام وضو گرفت و پس از خواندن دو رکعت نماز دست به دعا برداشت و عرض کرد:
حدیث 193
قالت: یا الهی و سیدی هذا محمد نبیک و هذا علی ابن عم نبیک الهی انزل علینا مائدة من السماء کما انزلتها علی بنی اسرائیل اکلوا منها و کفرو بها، اللهم انزلها علینا فانا بها مؤمنون.
(خدایا! سرورا! این پیغمبر تو محمد صلی الله علیه و آله است و این علی علیهالسلام پسر عموی پیغمبر توست. ای خدای من! مائدهای از آسمان برایشان بفرست، چنانکه بر بنی اسرائیل فرستادی و آنان از آن غذا خوردند و ناسپاسی کردند، ای پروردگار من! آن مائده را بر ما فرو فرست که ما در قبال آن مؤمنانیم.)
ناگهان ظرفی از غذا و طعام بهشتی نازل شد که بوی عطر آن منزل علی علیهالسلام را معطر ساخت، امام علی علیهالسلام پرسید:
انی لک هذا؟
این غذای عطرآگین از کجاست؟
قالت: هو من عندالله.
فقال النبی صلی الله علیه و آله: الحمدلله الذی ارانی بنتا مثلها کمثل مریم «کلما دخل علیها زکریا المحراب وجد عندها رزقا قال یا مریم انی لک هذا؟ قالت هو من عندالله.(1)
فاطمه علیهاالسلام پاسخ داد: (از جانب پروردگار است)
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: حمد و ستایش خداوندی را که دختری بمن عطا فرمود، مانند حضرت مریم که
«هرگاه زکریای پیغمبر در محراب عبادت او حاضر میشد، پیش او خوردنی مییافت. میگفت: اینها از کجاست؟ مریم جواب میداد: از جانب پروردگار».(2)
در روزگار سخت جنگهای صدر اسلام و قحطی و گرسنگی، اکثر مردم مدینه با مشکلات فراوانی زندگی میکردند، و رسول گرامی اسلام سخت
گرسنه بود، و شب و روز برای مساکین و فقرا تلاش میکرد، و گاهی سنگ بر شکم مبارک میبست، تا درد گرسنگی قابل تحمل باشد.
در آن روزهای سخت، روزی درب خانهی فاطمه را کوبید و فرمود:
دخترم آیا چیزی در منزل داری که رفع گرسنگی نمایم؟
حضرت زهرا علیهاالسلام پاسخ داد، نه پدرم:
رسول خدا بازگشت، اما زهرای مطهر نتوانست تحمل کند و دست به دعا برداشت، غذایی معطر و پاکیزه از بهشت نازل شد
تا چشمان فاطمه علیهاالسلام به غذای بهشتی و الطاف کریمانه الهی افتاد فرمود:
حدیث 194
قالت: و الله لا و ثرن بها رسول الله علی نفسی و غیری:
(سوگند به خدا ایثار کرده و پیامبر را بر خود و بر دیگران مقدم میدارم.)
آن گاه ظرف پر از غذا و گوشت بریان شده را برای رسول خدا فرستاد پیامبر صلی الله علیه و آله پرسید:
من این لک هذا؟
این غذا از کجا برای تو آمده است؟
پاسخ داد:
حدیث 195
قالت: هو من فضل الله ان الله یرزق من یشاء بغیر حساب
(این غذا از فضل و رحمت الهی است. بدرستی که خداوند هر کس را که بخواهد، بدون حساب روزی میدهد.)(3)
1) آل عمران – 37.
2) بحار ج 35 ص 251 و تفسیر فرات بن ابراهیم ص 199 و احقاق الحق ج 10 ص 322.
3) بحارالانوار ج 43 ص 27 و المناقب ج 3 ص 117 و ریاحین الشریعة ج 1 ص 125.
