خورشید ذات

به مدح زهره‏ی زهرای ازهر++

چه گوید نادری الله اکبر

خداوند رسولان راست فرزند++

امامان جهانبان راست مادر

فروغ نور مشکوه نبوت++

که شد شمس از فروغ او منور

اگر خورشید ذات او نبودی++

به ظلمت بود صبح دین مستر

غلام درگه او هست جبریل++

کنیز مشکوی او هست هاجر

فلک را گرد کوی اوست دیهیم++

ملک را خاک ره اوست افسر

زهر خاتون صحرای قیامت++

کند بخشایش فردای محشر

خرد آنگه تواند مدح او گفت++

که ره جوید به ذات پاک داور

وجودش اصل خلقت راست مقصود++

نمودش ذات بیچون راست مظهر

ازو فر الهی آشکارا++

چو نور از مهر و بو از مشک اذفر

مهین فرزند او شاه خراسان++

خداوند و خدیو هفت کشور

علی موسی الرضا شاهی که ذاتش++

بود پر از صفات ذات داور

شهنشاهی که برق قهر او زد++

به ملک کفر و کاخ شرک آذر