و اجمعوا الامر فیها بینهم و غوت++
لهم امانیهم و الجهل و الامل(1)
ان یحرقوا منزل الزهراء فاطمه++
فیاله حادث مستصعب جلل(2)
بیت به خمسه جبریل سادسهم++
من غیر ما سبب بالنار یشتعل(3)
و دار علی و البتول و احمد++
و شبرها مولی الوری و شبیرها(4)
معالمها تبکی علی علمائها++
و زائرها یبکی لفقد مزورها(5)
منازل وحی اقفرت فصدورها++
بوحشتها تبکی لفقد صدورها(6)
1) امید و آرزو و نادانی گمراهشان کرد، تا متفق شدند.
2) که خانه زهرا را آتش زنند! چه بزرگ کاری و چه دشوار کرداری!.
3) خانهای که پنج تن درآنند، و جبرئیل ششمین آنان، چرا باید بسوزد بآتش سوزان.
4) خانه علی و بتول و پیغمبر و دو فرزند او شبیر و شبر که بر آفریدگانند مهتر.
5) در و دیوار خانه بر فقدان خانه خدا گریانست، و زائر آن از ندیدن صاحب خانه اشک ریزان.
6) فرود آمد نگاههای وحی، بیابان خشم را ماند، و پیشگاههای خانه در ماتم پیشواها جوی اشک میراند.
