توجه به فلسفه و هدف از احکام

ای مسلمین! بدانید که وظائف زندگی، و حدود و دستورات فردی و اجتماعی شما، در این کتاب آسمانی آمده است، و دلائل و براهین حقّ و احکام الهی در قرآن ضبط گردیده است، متوجّه باشید که این قوانین آسمانی برای سعادت و تکامل شما، تعیین شده است:

توحید برای آن است که دلهای شما از آلودگیهای شرک و بت‏پرستی پاک شود، و نور ایمان بر قلوب شما بتابد.

نماز، برای آن است که در مقابل پروردگارتان سر به سجده بگذارید، و در پیشگاه با عظمت او خضوع کنید.

زکات، برای آن است که روح محبت و نوع‏دوستی و مهربانی و خیرخواهی در دلها جایگزین گردد، و موجب افزایش ثروت شما گردد.

روزه، برای آنست که دلهای شما تزکیه و پاک و باصفا گردد، و تیرگیها را از آن بزداید، و روح انسان را برای مقامات شایسته آماده سازد.

حجّ کعبه، یک نمایش و جریان عملی و امتحان خارجی است تا ایمان و روح خداپرستی را تقویت کند.

عدل، برای آنست که مساوات و برابری و نظم در اجتماع، حفظ گردد.

لزوم پیروی از ما اهل‏بیت (ع)، و انگیزه‏ی امامت و تقدم ما در این راستا، از برای آنست که اختلاف و نزاع از بین افراد هوی‏پرست برداشته شود.

جهاد، برای عزّت و شوکت، و حفظ عظمت دینی است.

صبر، طلیعه‏ی موفّقیّت و پایه‏ی خوشبختی و وصول به مقصود است.

امر به معروف و نهی از منکر، برای آنست که: جامعه از فساد و تباهی‏ها و آلودگیها حفظ و بیمه گردد.

احسان به پدر و مادر، موجب نزول رحمت و برطرف‏کننده‏ی عذاب سخت الهی است.

رسیدگی به امور خویشاوندان، موجب توسعه‏ی زندگی و تسهیل امور و افزایش یار و یاور است.

قصاص، برای آنست که مردم با امن و آسایش زندگی کنند و جان و مال مردم محفوظ بماند.

نیکوکاریها و نذورات، برای جلب آمرزش و رحمت خدا است.

رعایت توزین صحیح، در سنجش اجناس، موجب رواج کالاها و گردش خوب اقتصادی است.

حرمت شرابخواری، برای آنست که انسان از زشتیها و پلیدیها، دور بماند.

اجتناب از بدزبانی و ناسزاگوئی، برای آنست که نفاق و هرزگی از جامعه، ریشه‏کن شود.

دزدی نکردن، برای حفظ امانت و عفّت، و استقرار پاکی دست و چشم و قلب است.

پرهیز از شرک، برای آنست که همه با نهایت خلوص و صفای نیّت، تنها از فرمان خدا اطاعت کنند و دل از دیگران برکنند.

فَاتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ اِلّا وَ اَنْتُمْ مُسْلِمُون.

: «بطور کامل رعایت تقوا و پرهیزکاری کنید، و از دنیا نروید مگر اینکه مسلمان باشید» (آل‏عمران- 102).

حقیقت بندگی را رعایت کنید، امر و نهی الهی و عظمت فرمان خدا را از یاد نبرید، و خود را در صف جاهلان قرار ندهید.

اِنَّما یخْشَی اللَّهُ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماء «در میان بندگان خدا، تنها بندگان عالم و دانشمندند که از خدا (بطور صحیح و کامل) می‏ترسند» (فاطر- 28).

(آری تنها آگاهان و هوشمندان، در درگاه الهی، خائف و ترسانند، نه بی‏خبران و غافلان).