امام باقر علیه السلام حکایت فرماید:
چون حضرت علیّ و فاطمه صلوات اللّه علیهما ازدواج کردند، کارها را بین خود تقسیم نمودند، کارهای مربوط به داخل منزل را حضرت فاطمه سلام اللّه علیها عهده دار آن گردید؛ و آنچه را که مربوط به بیرون منزل بود امام علیّ علیه السلام پذیرفت.
چند روزی بدین منوال گذشت، روزی امام علیّ علیه السلام وارد منزل گردید و اظهار داشت: ای فاطمه! در منزل چه داریم؟
حضرت زهراء سلام اللّه علیها پاسخ داد: قسم به حقیقت تو! سه روز است که هیچ نداریم.
امام علیّ علیه السلام فرمود: چرا قبلاً نگفته ای؟
جواب داد: چون پدرم، رسول خدا صلی اللّه علیه و آله مرا نهی فرمود از این که چیزی را از شوهرم درخواست کنم که قادر بر انجام آن نباشد.
پس امیرالمؤ منین علیّ علیه السلام از منزل خارج شد و مبلغ یک دینار از شخصی قرض نمود و به سوی منزل مراجعت کرد تا آنچه را که حضرت زهراء سلام اللّه علیها می خواهد خریداری نماید.
در بین راه، عمّار یاسر را دید که غمگین و افسرده است، فرمود: برای چه از منزل بیرون آمده ای؟
و چرا افسرده ای؟
عمّار گفت: یا امیرالمؤمنین! گرسنگی و تهیدستی ما را غمگین نموده است و به همین دلیل از منزل بیرون آمده ام.
در این لحظه، یکی از اصحاب که این داستان را از امام محمّد باقر علیه السلام می شنید، گفت: مولای من! آیا در چنین وضعیّتی رسول اللّه زنده بود؟
حضرت فرمود: بلی رسول خدا زنده بود.
سپس امام باقر علیه السلام افزود: امیرالمؤ منین علیّ علیه السلام به عمّار خطاب کرد و فرمود: من نیز به همین جهت از منزل بیرون آمده ام و یک دینار قرض کرده ام تا رفع مشکل خویش نمایم؛ ولی آن دینار را به تو می دهم، و سپس حضرت آن یک دینار را به عمّار یاسر داد و خود دست خالی روانه منزل گردید.
چون وارد منزل گشت، دید رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله نشسته است و فاطمه سلام اللّه علیها مشغول نماز می باشد و طبقی سرپوشیده جلوی آن دو بزرگوار قرار دارد.
همین که حضرت زهراء سلام اللّه علیها نمازش را به اتمام رسانید، به طرف طبق رفت و سرپوش را برداشت، مقداری نان و گوشت در طبق موجود بود.
امام علیّ علیه السلام از همسرش سؤ ال نمود: این طبق غذا را چه کسی آورده است؟
پاسخ داد: از طرف خداوند متعال؛ چون او هر که را بخواهد از نعمت هایش روزی می رساند.
حضرت رسول صلی اللّه علیه و آله خطاب به آن دو همسر کرد و فرمود: می خواهید مثال شماها را بگویم؟
گفتند: بلی.
حضرت رسول فرمود: تو ای علیّ! مانند حضرت زکریّا علیه السلام هستی، که چون بر مریم سلام اللّه علیها وارد شد او را در محراب، مشغول عبادت یافت که کنارش طبقی از غذا قرار داشت.
و این همان طبق غذائی است که قائم آل محمّد علیهم السلام وعجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف نیز از آن تناول خواهد نمود.(1)
1) بحارالا نوار: ج 43، ص 31، ح 38، تفسیر عیّاشی: ص 29، ح 35، إ حقاق الحقّ: ج 19، ص 113.
