تحمل فقر و نداری

روزی امام علی علیه‏السلام فرمود:

فاطمه جان آیا غذایی موجود است که بیاوری؟ پاسخ شنید:

حدیث 182

قالت: و الذی عظم حقک ما کان عندنا منذ ثلاث الا شی‏ء آثرتک به

(سوگند به خداوندی که حق و قدر تو را بزرگ شمرد، سه روز است که غذای کافی در منزل نداریم و همان مقدار ناچیز خوراکی را به شما بخشیدم و خود گرسنگی را تحمل نمودم.)

امام علی علیه‏السلام فرمود: چرا اطلاع ندادی؟ پاسخ داد:

حدیث 183

قالت: کان رسول الله صلی الله علیه و آله نهانی ان اسالک شیئا فقال صلی الله علیه و آله لا تسالی ابن عمک شیئا ان جاءک بشی‏ء عفوا و الا فلا تسالیه.

(رسول خدا صلی الله علیه و آله مرا نهی فرمود که چیزی از تو درخواست نمایم و به من سفارش فرمود:

چیزی از پسر عمویت درخواست مکن، اگر چیزی برای تو آورد بپذیر و الا تو درخواست چیزی نداشته باش)(1)

پس از شنیدن سخنان و مشاهده‏ی ایثارگری فاطمه علیهاالسلام امام از منزل خارج شد، و با وام گرفتن از دوستان، مشکلات خانواده را برطرف نمود.

1) بحار ج 14 ص 197 و احقاق الحق ج 10 ص 314 و البدایة و النهایة ج 6 ص 111.