زمان مطالعه: < 1 دقیقه
بانوی عاطفه
ایثار آفتاب
بانوی عشق
اندوه ماهتاب
تو را مگر فصلها بدانند
که غربت درختان را
بر شانه میبردی
تو را مگر دریاها بخوانند
که سکوت ماهیان را
به خانه میبردی
بی تو ماه تنهاست
و شب
تنهاتر از آواز پرندگانی که
دور از بهار و دریا میخوانند
بی تو هیچ سیارهای بر مدار نخواهد ماند
و هیچ دستی
چراغ ستارگان را
روشن نخواهد کرد
بی تو زخمهای زمین
همیشه شکفته است