ای فاطمه

الم تر للایام ماجر جورها++

علی الناس من نقص و طول شتات(1)

فکیف و من انی یطاب زلفه++

الی الله بعد الصوم و الصلوات(2)

سوی حب ابناء النبی و رهطه++

و بغض بنی الزرقاء و العبلات(3)

و هند و ما ادت سمیه وابنها++

الو الکفر فی الاسلام و الفجرات(4)

هم نقضوا عهد الکتاب و فرضه++

و محکمه بالزور و الشبهات(5)

تراث بلا قربی و ملک بلا هدی++

و حکم بلا شوری بغیر هداه(6)

و لو قلدوا الموصی الیه زمامها++

لزمت بمأمون من العثرات(7)

سقی الله قبرا بالمدینه غیثه++

فقد حل فیه الامن بالبرکات(8)

نبی الهدی صلی علیه ملیکه++

و بلغ عنا روحه التحفات(9)

افاطم لو خلت الحسین مجدلا++

و قد مات عطشانا بشط فرات(10)

اذن للطمت الخد فاطم عنده++

و اجریت دمع العین فی الوجنات(11)

فاطم قومی یا ابنه الخیر واندبی++

نجوم سماوات بارض فلات…(12)

اری فیاهم فی غیرهم متقسما++

و ایدیهم من فیئهم صفرات…(13)

دیار رسول‏الله اصبحن بلقعا++

و آل‏زیاد تسکن الحجرات(14)

و آل‏رسول‏الله تدمی نحورهم++

و آل‏زیاد آمنوا السربات…(15)

خروج امام لا محاله خارج++

یقوم علی اسم الله و البرکات(16)

یمیز فینا کل حق و باطل++

و یجزی علی النعماء و النقمات(17)

فیا نفس طیبی ثم یا نفس ابشری++

فغیر بعید کل ما هو آت(18)

1) نمی‏بینی روزگار چگونه ستم خود را بر مردمان می‏گستراند، از آنان می‏کاهد و جمعشان را به پراکندگی می‏کشاند.

2) پس از روزه و نماز از کجا و چگونه می‏توان به خدای بی نیاز نزدیک شد؟.

3) مگر با دوستی فرزندان پیغمبر، و خویشاوندان او و دشمنی مروان حکم و یاران او.

4) و هند و آنچه سمیه (مادر زیاد) و فرزندانش- خداوندان کفر و زشتکاری- کردند.

5) که بدروغ و تلبیس کتاب خدا را پس پشت افکندند و واجب او را ترک گفتند.

6) میراثی را که سزاوار نبودند ربودند، و بی‏بصیرت و بینائی حکومت نمودند.

7) اگر زمام کار را به وصی پیغمبر می‏سپردند آنان را بی‏خطر به راه راست می‏برد.

8) باران رحمت پروردگار قبری را که در مدینه است سیراب سازد، که جای امن و برکت است.

9) پیغمبر راهنما که درود فرشتگان خدا بر وی و سلام ما ره‏آورد روح او باد.

10) ای فاطمه اگر بخاطرت می‏گذشت که حسین تشنه کام در کنار فرات بر روی خاک جان داده است.

11) بر کنار او می‏ایستادی و بر چهره می‏زدی و سرشک بر گونه‏ها روان می‏ساختی.

12) فاطمه! ای دختر بهترین آدمیان برخیز و بر ستارگان آسمان که بر پهنه‏ی بیابان افتادند نوحه کن!.

13) می‏بینم که حق آنان میان دیگران قسمت می‏شود، و دست ایشان از مالشان تهی است.

14) خانه‏های پیغمبر خدا ویران است و فرزندان زیاد ساکن منزلگاههای آبادان.

15) گلوگاه فرزندان پیغمبر را می‏برند و فرزندان زیاد در آرامش بسر می‏برند.

16) بناچار امامی باید برخیزد و بنام خدا و برکات او با ستمکاران بستیزد.

17) حق را از باطل جدا سازد، ستمکار را کیفر دهد و فرمان‏بردار را بنوازد.

18) ای دل! خوش باش و ای دل ترا بشارت باد! که آنچه باید شود دیر نخواهد کشید.