جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

ابراهیم بن محمد بن المؤید بن حمویه الجوینی الشافعی (المتوفی 722)

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

[56] فی روایه تقدم ذکرها(1) عن النبی صلی الله علیه و آله و سلم: و انی لما رایتها، ذکرت ما یصنع بها بعدی، کانی بها و قد ذخل الذل بیتها و انتهکت حرمتها و غصبت حقها و منعت ارثها و کسرت جنبها و اسقطت جنینها، و هی تنادی: یا محمداه! فلا تجاب و تسغیث فلا تغاث… ثم تری نفسها ذلیله بعد ان کانت فی ایام ابیها عزیزه… فتقدم علی محزونه مکروبه مغمومه مغصوبه مقتوله فاقول عند ذلک:

اللهم العن من ظلمها و عاقب من غصبها و ذلل من اذلها و خلد فی نارک من ضرب جنبیها حتی القت ولدها فتقول الملائکه عند ذلک: آمین(2)

و رواه من الشیعه الشیخ الصدوق(3) (المتوفی 381)

و الشیخ ابوجعفر محمد بن القاسم الطبری(4) (القرن السادس)

و شاذان بن جبرئیل القمی(5) (المتوفی 660)

و الشیخ حسن بن سلیمان الحلی(6) (القرن الثامن)

و الشیخ الدیلمی(7) (المتوفی 771)


1) راجع: ص 24.

2) فرائد السمطین 35:2 (ط المحمودی).

3) امالی الصدوق: ص 114- 113، (ط بیروت ص 100)، عنه البحار: 172:43 و 38:28؛ العوالم: 391:11.

4) بشاره المصطفی: ص 198- 199.

5) الفضائل: ص 9- 10.

6) المحتضر: 109.

7) ارشاد القلوب 295- 296.