آیه‏ی رحمت

آیه‏ی رحمت ز عرش کبریا آورده‏اند++

مژده‏ای دیگر به ختم الانبیا آورده‏اند

باز در بیت رسالت رفت و آمد از سماست++

عرشیان بر فرش روبس از سما آورده‏اند

در طواف مهبط قرآن ملایک با سرور++

طوف‏های تهنیت آور به جا آورده‏اند

فرش ره از شهپر روح الامین گسترده‏اند++

لاله‏ای از باغ سدر المنتها آورده‏اند

مژده‏ی رحمت، نوید بخشش و پیغام جود++

هر کدام از سوی عرش کبریا آورده‏اند

حبذا میلاد روز بضعه‏ی خیر الورا++

کز فلک رو بر در خیر الورا آورده‏اند

بر مقام خاتمیت بهر این عید سعید++

قدسیان تبریک از سوی خدا آورده‏اند

این نه تنها مژده‏ی میلاد زهرا بر نبی است++

از برای خلق امید و رجا آورده‏اند

زاد ام‏المومنین، یعنی خدیجه دختری++

آن که از عکس رخش شمس الضحی آورده‏اند

دختر بایسته‏ای از انبیا شد در ظهور++

مادر شایسته‏ای بر اوصیا آورده‏اند

اختری نه، در فلک مهر منیر آمد پدید++

دختری نه، بر ملک فرمانروا آورده‏اند

روی نوزاد نبی را عرشیان تا بنگرند++

سوره‏ی کوثر برایش رونما آورده‏اند

تا رسالت بر ولایت متصل گردد از او++

شخص او را واسطه از ابتدا آورده‏اند

از همه خلق دو عالم بر علی خیر الرجال++

همسری شایسته چون خیر النسا آورده‏اند

تا که سالم بر کنار آید ز موج حادثات++

از برای کشتی دین ناخدا آورده‏اند

ای مهین بانوی جنت همچو «طائی» اهل دل++

بر ولایت، مدحت خود را گواه آورده‏اند