ای روی دلفروز تو شمع شبانهام++
شد بی فروغ روی تو تاریک خانهام
ای آرزوی گمشده، زهرا کجاستی؟++
تا بنگری فغان و نوای شبانهام
ای بنت سید قرشی در فراق تو++
از دل هزار تیر بلا را نشانهام
بعد از تو خیر نیست به قاموس زندگی++
ترسم که طول عمر شود در زمانهام
در تنگنای تن شده محبوس روح من++
ای کاش مرغ جان بپرد ز آشیانهام
زهرا، تو رفتی از غم و محنت رها شدی++
من بی تو چون پرندهی گم کرده لانهام
بعد از تو درد دل به که گویم که همچو تو++
باشد شریک درد دل محرمانهام؟
پروانهوار بال و پرم سوخت العجب++
کس با خبر نشد ز شرار شبانهام
زهرا، چرا جواب علی را نمیدهی؟++
ای با خبر ز سوز عاشقانهام
اندر حیات عاریه شرمندهام ز تو++
تا دیدهام فتد به «در» و آستانهام
بر حق خود قسمت بگذر از علی++
بس جور روزگار کشیدی به خانهام
از تازیانه، ساعد سیمین تو شکست++
دلخسته من هنوز از آن تازیانهام
از بهر گریه در غم هجران تو بس است++
رنگ پریدهی حسنینت بهانهام
گه بر سر مزار تو آیم به خانه، گه++
بهر تسلی دل زینب روانهام
جز دانههای اشک تر و لختهای دل++
بر مرغکان تو نبود آب و دانهام
1) برداشتی از سخنان علی (ع) بر تربت پاک حضرت فاطمه زهرا (س).